Quote
"I'm sorry."
Yun ang reply ni Andrei. Kaya pala. Kaya siguro hindi ko siya nakikitang affected. Kasi hindi naman siya ganon kasuplado eh. Mabait din siya.
"Pau!"
"Oh?"
"Anu.. salamat nung isang araw." hindi siya tumingin sakin ng diretso. Galit na naman ba siya? :(
"Salamat.. hindi ko alam kung tama ba akong magalit sayo nun. Hindi nga kita siguro kilala para i-judge kita. Salamat.. dahil naging kaibigan kita." kahit nakaside-view siya, nakikita ko ang bahaging masaya at malungkot sa mukha ni Pau.
Naglalaro ako ng mga games sa internet. Like Family Feud. Since kahit papaano, yung kalahati ng team ay nakukuha ko na ang loob. Hirap kasi ring kausapin nung mga taga ibang section not like B and A. Yung mga C and the others, minsan dinededma na ako. Si Angelo at Zeji lang ata ang kaclose ko sa ganung section. A and B talaga ang pumapansin sakin. Kaya minsan nahihiya ako. Mabuti na lang at dinownload ako ni Zeji ng sarili kong games. Pero hanggang kahapon ko pa siya di nakikita? O dahil di narin niya ako pinapansin at si Andrei narin ang nakasteady sa utak ko..
Biglang nagbukas ang pinto,
"Tapos na-" nagkaeye-to-eye kami. Walang nagsalita o umalis ng tingin. Matagal din yun.. kung hindi.. :-[
"Nagluto ka na ba ng makakain namin, labo?" biglang may nagsalita sa likod ni Drei. Si yabang. Wrong timing oh :(
"Anu.. Nakabili..--"
"Di ka nga pala marunong magluto noh." tumuloy naman si Andrei sa sadya niya.
"Geh, una na ako Daison." byebye Drei. :(
"Ah.. Oo-- eh Este--"
"Nasaan ba ang utak mo? Malabo na nga ang mata mo, malabo pa utak mo.
Masakit ang ulo ko.." agad akong lumabas.
"Saan ka pupunta!!!" sigaw niya kaya napatigil ako.
"Bibili ng gamot-"
"Dito ka lang. Kailangan ko ng bantay." agad akong lumapit sa kanya. Hinawakan ko ang leeg niya. Napatingin siya at biglang namula ng sobra.
"Lumayo ka nga sakin!!!" tumalikod siya ng higa sakin.
"Pa-pasensya ka na talaga!.. Dai-son." bumalik ako sa computer. Kinuha ko cp ko. Dinial ko number ni Kevin para ibili ako ng gamot. Napatingin ako kay Daison.. akala ko nakatingin siya sakin. Ang init niya. Sigurado ako na hindi lang sakit ng ulo yun..
Pinatay ko yung aircon. Lumapit ako sa kanya at nilagyan ang noo niya ng basang tuwalya.
"Dapat.. si Pau ang nasa posisyon ko e. Sorry huh. Ganito kasi yung mga napapanood kong movie'ng love story, accidentally. Aalagaan ka ng taong gusto mo.. panigurado gagaling ka!" may kumatok. Agad naman akong tumayo. Inayos ko salamin ko..
"Hm.. Salamat!" sinarado ko na agad ang pinto. Hindi ko kilala yung lalaking yun. Pero nagpasalamat naman ako kaya ok narin yun.
Lumapit ako kay Daison. I poke him. Nagising naman siya. Jacket lang niya yung nagsisilbing kumot.
"Inum ka muna." bumangon naman siya. Binigay ko yung papel.
"Anu yan?" parang rin pala tong bata. Hindi, may pagkaisip-bata talaga. :D
"Durog na gamot." tiningnan niya ako ng suspiscious look. ???
"Isubo mo yung durog na gamot. Nag-iinit ka kasi talaga.. kaya baka, naisip ko lang, baka mahirapan ka.." agad niyang sinubo yung gamot. Inubo siya.
"Sandali! Tubig. Tubig!" humiga siya.
"Gusto mo bang umuwi na?" umiling siya.
"Magpapahinga muna ako. Dyan ka lang-" at gaya nga ng sinabi niya nagstay lang ako sa tabi niya.
Pinatay ko na yung computer. Mga 30 mins. after umalis muna ako dun. Mahimbing naman ang tulog niya kaya pumunta na ako sa gym. Hinanda ko na lamang yung kakainin nila.
"Si Daison?" napatigil ako sa paglalakad. Eksakto namang nagbreak sila.
"Tulog. May sakit. Sige balik na lang ako mamaya huh.." tumakbo na ako.
Dali dali akong pumunta sa clinic. Halos tinakbo ko na nga e. Nakakatakot na, baka dun pa yun matuluyan ..sisihin na naman ako. Tapos ano? Magkaatraso na naman ako. ;D
Walang tao nung dumating na ako. Kaya kinuha ko na lang basta. May tiwala din naman sakin si Ms. nurse. Pero di kami close. Madalas lang ako dyan dahil responsibilidad ko rin ang ibang kaklase ko.
Bumalik din naman agad ako sa clinic. Dahil masyado pang tulog si Daison, pumunta na lang muna ako sa gym. At nagbibreak na pala sila. Lumapit ako.
"Nakakapagod!"
"Nauhaw ako dun ah!"
"Ang sarap talaga ng mga binibiling pagkain mo Mau. Saan mo ba to binibili?" hehe! nginitian ko sila. Pero di ko sinabi ang sagot. Chikret! kay kevin ko lang din nalaman yan e :P
Tumingin naman ako kay Zeji na tumabi kay Angelo. Inakbayan niya to.. at aakmang kukuha ng pagkain sa snack ni Angelo.
"Wag. Bigay to sakin ni Mau eh."
"Damot nito!-" tinago ni Angelo yung potato chips niya na hihingin ni Zeji. Napatawa ako ng konti.
"Bakit ka nga pala laging may extra food kay Mau!?" nakuu.. mukhang kailangan ko ng bumalik kay Daison.
"Stretchable ang tyan nito eh!" tumawa yung iba. Nagpout lang si Angelo.
"Uy kayong lima. Kayo naman ang pumasok. Pahinga lang kami." at bumalik na agad ako sa office.
Pagbukas ko ng pinto. Gising na siya. Agd akong lumapit.
"Gising ka na pala. Heto inumin mo." hinand ko yung gamot sa kanya.
"Saan ka nga pala pumunta?" kinuha niya yung baso. At tumingin sa hawak ko. Ganito ang look niya ~.^ "Ano yan? Bakit naging pulbura!?" pagtingin ko.
"Ah.. gamot! Isubo mo na lamang basta sa bibig mo. Hindi naman yan lason eh. atsaka, ginawa ko ng ganyan .. bka kasi mahirapan kang magsubo." sinamaan niya ako ng tingin at inirapan.
Ang lalaking talagang to.
"Tss. Sige na." tapos humiga na uli siya.
Habang tinitingnan ko siya. Napansin ko ang maganda posture ng katawan ni Daison. :P ang hot pala niya. Bukod sa pagiging gwapo. Ang suplado lang. XD
Tapos maya maya.. bigla akong nakatulog.
Hindi pa man nagtatagal. Narinig kong nagbukas ang pinto. Pero antok na antok parin ako.
"Nandito ka pala.."
"Anung balak mo?" medyo naririnig ko yung usapana. Pero parang pagod na pagod ako para idilat ang mga mata ko.
"Kaming dalwa lang ang nasa kwartong to. Anu kayang gagawin ng isang normal na lalaki?--
Masakit ang ulo ko. Thanks cuz!" hanggang sa nakatulog na talaga ako ng tuluyan. (-.-)
